Ορισμένοι αναπνέουν μόνιμα ή παροδικά από το στόμα και όχι από τη μύτη, με αποτέλεσμα να υποβαθμίζεται η ποιότητα του αέρα που φτάνει τελικά στους πνεύμονές μας.Η φυσιολογική δίοδος του αέρα προς το κατώτερο αναπνευστικό, ξεκινάει από τη μύτη και συνεχίζει μέσω της τραχείας για να καταλήξει στους πνεύμονες.

Όταν η αναπνοή πραγματοποιείται από στόματος, είναι εύλογο πως είμαστε αναγκασμένοι να το κρατάμε ανοιχτό ώστε να μπαίνει από αυτό ο αέρας που χρειαζόμαστε. Καθώς ο βλεννογόνος της στοματικής κοιλότητας δεν είναι φτιαγμένος για να δέχεται τόσον αέρα, το στόμα ξεραίνεται, με αποτέλεσμα αυτή η αίσθηση της ξηρότητας να μας ενοχλεί, ο αέρας δεν φιλτράρεται, με αποτέλεσμα πολλά σωματίδια να καταλήγουν στο κατώτερο αναπνευστικό σύστημα.

Για να «δυναμώσουμε» το διάφραγμά μας, μπορούμε να κάνουμε κάποιες ασκήσεις για λίγα λεπτά κάθε μέρα: το πρωί που ξυπνάμε ή το βράδυ πριν κοιμηθούμε:

  •  Ξαπλώνουμε σε ύπτια θέση (ανάσκελα) στο κρεβάτι με τα χέρια και τα πόδια μας τεντωμένα και τοποθετούμε ένα ελαφρύ βιβλίο στο στομάχι μας. Kαταρχήν παίρνουμε μία βαθιά και μεγάλη εισπνοή από τη μύτη και προσπαθούμε στη διάρκειά της να «ανεβάσουμε» το βιβλίο προς τα πάνω, σπρώχνοντάς το ουσιαστικά με το κοιλιακό μας τοίχωμα. Στη συνέχεια εκπνέουμε ήρεμα και προσπαθούμε να «κατεβάσουμε» το βιβλίο, ρουφώντας ουσιαστικά το στομάχι μας.
  • Στεκόμαστε μπροστά σε έναν καθρέφτη και φανταζόμαστε ότι υπάρχει εμπρός μας ένα κερί. Προσπαθούμε λοιπόν να φυσάμε συνεχώς (παρατεταμένη εκπνοή) το κερί αυτό, βλέποντας ταυτόχρονα (στον καθρέφτη) το κοιλιακό μας τοίχωμα να μπαίνει προς τα μέσα, σαν να ρουφάμε την κοιλιά μας.

  • Καθισμένη σε καρέκλα ή οκλαδόν παίρνεις βαθιά εισπνοή. Στη συνέχεια, πιέζεις την κοιλιά και το διάφραγμα γρήγορα και απότομα με τέτοιον τρόπο ώστε ο αέρας να βγει από τη μύτη ορμητικά. Μόλις ολοκληρωθεί η εκπνοή, χαλαρώνεις και εισπνέεις φυσιολογικά με μικρή ανάσα. Η εκπνοή πρέπει να διαρκεί λιγότερο από την εισπνοή.
  • Όρθια με πόδια ανοικτά στο άνοιγμα των γοφών, χέρια τεντωμένα με τις παλάμες περίπου στο ύψος του αφαλού και δάχτυλα πλεγμένα. Διατηρώντας ευθυτενή και ακίνητο τον κορμό, εισπνέεις και σηκώνεις τα χέρια πάνω από το κεφάλι. Κατόπιν εκπνέεις και επαναφέρεις τα χέρια στην αρχική τους θέση.
  • Γονατιστός ή καθισμένος σε καρέκλα. Η πλάτη ίσια, οι παλάμες ακουμπούν στους μηρούς. Εισπνέεις βαθιά φουσκώνοντας την κοιλιά σου. Κρατάς την αναπνοή σου για 2 λεπτά και στη συνέχεια εκπνέεις από το στόμα, μαζεύοντας αυτήν τη φορά την κοιλιά σου.