Ο στόχος μέσα στην εβδομάδα που προηγείται του αγώνα είναι να γεμίσετε τους μύες και το συκώτι με γλυκογόνο (αποθηκευμένοι υδατάνθρακες) που θα χρειαστείτε κατά τη διάρκεια του αγώνα. Όσο πιο πολύ γλυκογόνο αποθηκεύσετε τόσο πιο καλά θα πάτε κατά τη διάρκεια του αγώνα. Υπάρχει μόνο ένας τρόπος να γίνει αυτό: Η υδατανθράκωση.
Οι έρευνες δείχνουν ότι οι μεγαλύτερες αποθήκες γλυκογόνου βελτιώνουν τις επιδόσεις αφού εξασφαλίζουν μεγαλύτερη χρονική διάρκεια προσπάθειας πριν απ’ την εξουθένωση. Παραδοσιακά η μέθοδος εφαρμόζεται 7 μέρες πριν τον αγώνα ή ακόμα και περισσότερο αν μιλάμε για έναν ακόμα μεγαλύτερο αγώνα και περιλαμβάνει μείωση του όγκου της προπόνησης με παράλληλη αύξηση της πρόσληψης υδατανθράκων. Συστήνεται να ακολουθηθεί μία κανονική πρόσληψη υδατανθράκων (5-7 γρ. υδατανθράκων ανά κιλό σωματικού βάρους τη μέρα) κατά τις τρεις πρώτες μέρες της εβδομάδας κορύφωσης. Οι επόμενες τρεις μέρες πριν από τον αγώνα συστήνετε να αυξήσετε το ποσό των υδατανθράκων σε 10 γρ. ανά κιλό σωματικού βάρους τη μέρα. Αυτή η μέθοδος είναι πιο αξιόπιστη σε κάθε περίπτωση.
Δεν έχουμε αναφερθεί ιδιαίτερα στις πρωτεΐνες και στα λίπη γιατί αυτά τα στοιχεία δεν συνιστώνται σε μεγάλες ποσότητες την εβδομάδα πριν τον αγώνα επειδή δεν αποτελούν πρωτεύοντες ενεργειακές πηγές του σώματος και χρειάζονται περισσότερη ώρα πέψης!
Η αύξηση του σωματικού βάρους, είναι συνηθισμένη κατά τη διάρκεια της υδατανθράκωσης. Κάθε γραμμάριο υδατανθράκων αποθηκεύεται μαζί με σχεδόν τρία γραμμάρια νερό και έτσι το μεγαλύτερο ποσοστό από αυτή την αύξηση είναι το βάρος του νερού. Αυτό είναι μεγάλο πλεονέκτημα για τους αθλητές αντοχής, γιατί τα κύτταρα τους γεμίζουν με νερό που θα τους βοηθήσει να αποφύγουν την αφυδάτωση κατά τη διάρκεια του αγώνα!
