Παρά τα πορίσματα της ιατρικής και διατροφολογίας, λόγω έλλειψης ενημέρωσης η ποιότητα των χορτοφαγικών διατροφών για την κάλυψη των διατροφικών αναγκών και η υποστήριξη των κορυφαίων επιδόσεων μεταξύ των αθλητών εξακολουθεί να τίθεται υπό αμφισβήτηση.
Το κατάλληλο χορτοφαγικό διατροφικό πρόγραμμα μπορεί να παράσχει επαρκή ενέργεια και κατάλληλη γκάμα υδατανθράκων, λιπών και πρωτεϊνών για να υποστηρίξει τις επιδόσεις και την υγεία.
Τα αποδεκτά εύρη κατανομής μακροθρεπτικών συστατικών για υδατάνθρακες, λίπος και πρωτεΐνες, 45-65%, 20-35% και 10-35%, αντίστοιχα, είναι κατάλληλα για χορτοφάγους και μη χορτοφάγους αθλητές, ιδιαίτερα για αθλητές αντοχής. Οι χορτοφάγοι αθλητές μπορούν να ικανοποιήσουν τις ανάγκες τους σε πρωτεΐνες από πηγές που βασίζονται κυρίως ή αποκλειστικά σε φυτά, όταν μια ποικιλία από αυτά τα τρόφιμα καταναλώνονται καθημερινά και η πρόσληψη ενέργειας είναι επαρκής.
Η πιθανή δυσμενής επίδραση μιας χορτοφαγικής διατροφής στα επίπεδα σιδήρου εντοπίζεται στη βιοδιαθεσιμότητα του σιδήρου από τα φυτικά τρόφιμα και όχι στην ποσότητα του συνολικού σιδήρου που υπάρχει στη διατροφή. Οι χορτοφάγοι και οι μη χορτοφάγοι αθλητές πρέπει να καταναλώνουν αρκετό σίδηρο για να αποτρέψουν τυχόν ανεπάρκεια η οποία θα επηρεάσει αρνητικά την απόδοση.
Άλλα θρεπτικά συστατικά που προκαλούν ανησυχία για τους χορτοφάγους αθλητές είναι ο ψευδάργυρος, η βιταμίνη Β12 (κυανοκοβαλαμίνη), η βιταμίνη D (χοληκαλσιφερόλη) και το ασβέστιο. Οι κύριες πηγές αυτών των θρεπτικών συστατικών είναι ζωικά προϊόντα. Ωστόσο, μπορούν να βρεθούν σε πολλές πηγές τροφίμων κατάλληλες για χορτοφάγους, όπως το ενισχυμένο γάλα σόγιας και τα σιτηρά ολικής αλέσεως
Οι χορτοφάγοι παρουσιάζουν υψηλότερη αντιοξειδωτική κατάσταση με αυξημένα επίπεδα βιταμίνης C (ασκορβικό οξύ), βιταμίνης Ε (τοκοφερόλη) και Βήτα-καροτίνης απ’ ό,τι οι παμφάγοι, τα οποία μπορεί να βοηθήσουν στη μείωση του επαγόμενου από την άσκηση οξειδωτικού στρες.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, ότι μερικοί από τους καλύτερους αθλητές κατά την αρχαιότητα, ήταν χορτοφάγοι. Μελέτες Γερμανών και Aυστριακών ερευνητών, οι οποίοι ανέλυσαν το κολλαγόνο στα οστά Ρωμαίων που βρέθηκαν στην αρχαία Έφεσο, επιβεβαιώνουν την εκτίμηση ότι οι μονομάχοι ήταν χορτοφάγοι.
